THE POWER OF LIFE” Dat was de titel van de laatste show die we in oktober 2001 neerzetten in het Niftarlake College in Maarssenbroek. Groots opgezet met inzet van iedereen. Voorzitter Harrie Lemmens en de showcommissie hadden ervoor gezorgd dat iedereen een bepaalde taak had. Theo Hijman regelde een winstgevende catering. De zaal zat vol en beleefde een hoogtepunt bij de Beach Boy Medley waarbij de meiden van balletgroep de Holiday Dancers als Beach Girl voor het koor flaneerden. Een jaar eerder leverde de conventie in Zaandam ons in november 2000 o.l.v. Riet en Ulrich een vierde plaats op. We zongen I’ve got rhythm en Who’ll take my place.
Naast al deze kooroptredens zijn er door de jaren heen tal van kleinere optredens geweest van de zogenaamde LDSelection, een door Koob van Ravenzwaai bijeen geroepen koortje van 10 à 15 man, dat sfeer geeft aan een particulier feest. Altijd gezellig en spannend. Waar kwam je terecht? Zijn alle partijen goed vertegenwoordigd? Wat “schuift het”?
De selectionoptredens brengen jaarlijks behoorlijk wat geld in het laatje. Heel leuk was een selection-optreden in een villa aan de Loosdrechtse plassen in 2003. Frans Jurgens en Koob hadden een sloep die we gebruikten om ter plaatse te komen. Ook het optreden was gezellig en goed. Wat onderhand een traditie is geworden is het jaarlijkse optreden op de Rode Kruisboot “Henri Dunant”, georganiseerd door Theo en Coby Hijman. Een volledig koor op de boot kan niet dus het is altijd een LDSelection, die na het zingen ook nog afterglowen om de vakantievierende zieken een hart onder de riem te steken. Heel dankbare optredens zijn dat.
Riet Kosterman. Een dieptepunt was het overlijden van onze geliefde dirigent, Riet Kosterman, in september 2003 Ze was al een tijdje wegens ziekte afwezig en kreeg ook met medicijnen geen greep op haar depressiviteit. We waren daar allemaal getuige van toen zij nog een keer voor het koor een praatje hield om uitleg te geven. Haar wanhoop was duidelijk, het was een emotioneel afscheid want niet lang daarna volgde het bericht van haar overlijden. De verslagenheid was groot. Ook in de barbershopwereld was men ontsteld over dit verlies. Ter nagedachtenis en als eerbetoon stelde Holland Harmony de Riet Kostermanprijs in. Een aanmoedigingsprijs voor Presentation (de grootste kwaliteit van Riet) voor koren. (Zie ook H8 Riet Kosterman) De taak van Riet werd overgenomen door Rik Henning, hij was eerder al als repetitor naast Riet benoemd.
Een bijzondere actie was het bootzingen in 2003. Met de open boot van Frank Elast werd de Vecht bevaren van Nieuwersluis tot in Utrecht. Het was krap want we moesten ons over het hele dek verspreiden om een plaats te hebben. Overal werd gezongen tot in het centrum van Utrecht waar het winkelend publiek enigszins verbaasd naar al die mannen in dat kleine bootje stonden te luisteren.
Voor veel mensen was de barbershopdag in Den Bosch in 2005 een nieuwe ervaring. Heel gezellig: zingen in de winkelstraten met andere heren- en dameskoren. Na afloop afterglowen in ons sponsorcafé en een gezamenlijke maaltijd als afsluiting. Een niet-te-missen barbershopevenement waarbij onze deelname om de twee jaar traditie is geworden.
Een volgende mijlpaal was de conventie in Lelystad in 2008. We zongen “If I give my heart to you” en een relaxte uitvoering van “Basin Street blues” Die was zo relaxt dat het ons punten kostte. Pikant in deze uitvoering was, dat we dat deden na een coaching van de Engelsman John Palmer die in Lelystad als jurylid zijn eigen visie op het nummer afkraakte! Dit tot begrijpelijke woede van Peter Iseger. Maar evengoed werden we derde na Whale City Sound en de Southern Comfort barbermates uit Eindhoven.
“Op weg naar Kerst” was de titel van een door LDS georganiseerd kerstconcert in december 2008 in De Ark in Maarssenbroek. Weer was dit een voorbeeld van eendrachtige samenwerking van koorleden: er was een leuke aankleding van de kerk, een powerpoint presentatie, kortom een goed georganiseerd geheel met deelnemende koren en orkesten. Dirigent Peter Iseger bracht enige spanning in het geheel door de pianist van een koor “subtiel” te melden dat hij maar beter niet mee kon spelen; dit uiteraard niet tot voldoening van de pianist, integendeel. Ook dit werd opgelost en het werd een succes.