Riet kwam in beeld toen LDS werd gevraagd om als proefkoor te dienen tijdens een dirigentencursus in het voorjaar van 1994. Wij werden aldaar welkom geheten door een charmante dame met een prachtige lach die ons meteen een goed gevoel gaf. Pas in 1997 zagen we haar weer , Ulrich Gschwind en zijn vriendin Riet Kosterman zouden ons de fijne kneepjes van barbershopping bijbrengen en samen de directie gaan doen. Zij woonde al in Maarssen, eerst in Bloemstede en later in een nieuw gebouwde wijk Zandweg-Oostwaard. Blijkbaar zijn er toen contacten gelegd met ons toenmalige bestuur.
Ulrich was weliswaar de hoofddirigent, echter kwam maar om de week vanuit Bremen. Riet stond dan voor het koor in de andere week. Hij was de man met de muzikale “oren” (hoorde alles) en haar specialisatie lag op het gebied van Presentation en zij heeft ons dan ook duidelijk geleerd wat “done” en “not done” was. Voor diverse songs zijn er “bewegingsplannen”door haar uitgewerkt en geschreven, zoals voor Sweet Georgia Brown, I've Got Rhythm, Zippa-Dee-Doo-daa en There's No Business Like Show Business”. De eerste twee deden we ook op de conventies van 1998 en 2000 waar we twee keer 4e mee werden. Riet dirigeerde deze twee uptune songs toen. Met de jaren kregen we steeds meer bewondering voor de gedrevenheid van deze vrouw. Toen de liefde over was en Ulrich vertrok, heeft Riet de touwtjes zelf alleen ter hand genomen. Voor Presentation heeft zij toen z.g. “rowleaders” aangesteld binnen LDS die per rij de bewegingen hielpen instuderen. Op een gegeven moment vroeg ze Bob Zwitser of hij haar wilde assisteren bij het uitwerken van nieuwe choreografieën. Zo zijn die van The Moment I Saw Your Eyes en de Beach Boys Medley ontstaan. De eerste song werd in haar huiskamer gedaan, gewoon kijken wat werkt en wat niet. Zou ons koor dit wel/niet aankunnen en hoe ziet het er uit ? Schrappen en aanpassen..... De Beach Boys Medley is bedacht op een mooie zomerdag op een grasveldje aan De Strook bij de Loosdrechtse Plassen. Gezellig met biertje en wijntje erbij. De mensen moeten gek gekeken hebben naar Bob en Riet die met hun vingers stonden te draaien. De presentationgroep was ook het z.g. “Crea-Team” die de ideeën voor onze “Power Of Life” show van 2001 hebben aangedragen en die door velen in ons koor geweldig zijn uitgewerkt. Deze show was zo vernieuwend in het barbershopwereldje dat bezoekers dit toen hebben bestempeld als “Totaal Entertainment”. Wat was zij trots op het eindresultaat !
Riet was echt “One of the Boys” en maalde er niet om zich tussen haar jongens om te kleden. Altijd perfect en vrouwelijk gekleed èn in stijl. Was altijd aanspreekbaar als iemand thuis of op werk in de problemen zat. Ze was een zuster, een maatje, ze hoorde bij ons. Kenmerkend was ook altijd haar opmerking “geen smoesjes, gewoon doen” als er commentaar vanuit het koor kwam dat iets moeilijk of lastig was.
Met haar hebben we een onvergetelijk trip naar Glasgow gemaakt in mei 2001 om deel te nemen aan de Europese conventie. Velen hebben nooit geweten hoe zij altijd in de weer was voor “haar koor” met voorbereiden en uitwerken van allerlei zaken, terwijl zij tussendoor het land doorkruiste om ook nog andere koren te coachen en cursussen te geven.
|
Haar grootste triomf was onze 2e plaats op de conventie van 2002 in Zaandam. Riet hield van mensen en van het leven. Altijd begrijpend en opbeurend voor diegenen die het slecht ging of minder hadden. Nooit een kwaad woord over anderen en altijd vergevend.
Haar laatste jaar is voor haar heel moeilijk geweest, zij was haar 3 ankers kwijt: haar grote liefde, haar werk en uiteindelijk haar koor. Haar “Power of Life” was er niet meer, haar motto “Love in Music” was vervaagd. Groot was de ontsteltenis toen we haar zelfgekozen dood vernamen. Nu bijna 10 jaar na haar verlies vieren we weer een jubileum. Wij herinneren haar in positieve zin als een gedreven en betrokken dirigent die LDS veel goeds heeft gebracht.
Bob Zwitser
Jan van Bergen